U kent tante Annie nog wel. Tenminste, dat neem ik aan. In
een eerder verhaal heb ik over haar geschreven. Nu is tante boos en verdrietig
tegelijk. Haar trouwe auto heeft haar voor de tweede maal in korte tijd in de
steek gelaten. Was het eerst alleen maar dat de auto niet wilde reageren op de
afstandsbediening, laat de auto het nu helemaal afweten. Zij heeft net de
benzine en de gastank gevuld, en wil na het afrekenen het vertrouwde karretje
weer starten. Alles gaat goed totdat tante de haar zo geliefde startknop
indrukt. Op dat moment gaan alle lampen volop branden. De knipperinstallatie
geeft hem van katoen en daarna wordt alles stil en donker in de auto. Het enige
dat nog te horen is, is de zucht van tante Annie zelf. Wat nu? Moet er nog meer
benzine in? Is het wel goed gegaan met het type brandstof? Of is de ouderdom
ingeslagen bij de automobiel? Niemand die op dat moment bij de pomp is, kan het
zeggen. Een voorbijganger stelt: haal de accuklem er maar even vanaf. Dan reset
de auto zich weer en dan moet hij het weer doen, hoor. U bent dan alleen de
code van de radio weer even kwijt. Natuurlijk heeft tante geen gereedschap in
de auto. Geen flauw idee hoe de situatie te redden….. Gelukkig komt er iemand
aanrijden die ogenschijnlijk in een garage werkt. Er staat tenslotte autoschade
service op zijn t-shirt. De man helpt met het loshalen van de accuklem en wat
denkt u? ……………niets. Helemaal niets. De auto lijkt ten dode opgeschreven. Maar
een man die autoschadeservice op zijn t-shirt heeft staan, laat zich niet zo
snel kennen. De accuklem gaat nogmaals los. En ja hoor, na weer teruggeplaatst
te zijn doet de klem zijn werk en de auto start. Tante Annie gaat, omdat het nu
wel heel laat is geworden om nog te gaan koken, voor het eerst in haar leven
naar de MacDonalds. Omdat ze de auto niet weer uit durft te zetten wordt het de
McDrive. Ze bestelt een hamburger en
hoopt dat de auto morgen weer dienst wil doen. Ze overdenkt haar vriendschap
met de auto. Vooralsnog weet ik haar besluit niet. We zullen wel zien. Zo gaan
de dingen nu eenmaal. Tot later.
PS Deze is van Anneloes maar Tante Annie heeft net zo een. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten