Alleen thuis 2

Vandaag is de derde avond dat ik zonder mijn lief thuis ben. Op zich is dat natuurlijk goed te doen. De dochter wilde in plaats van normaal op maandag na het sporten, vandaag extra vroeg eten. Ik haast mij vanuit Groningen naar huis om een start te maken met het eten. Thuisgekomen ontdek ik dat dochterlief al aan het koken is. Ze heeft erg haar best gedaan om een smakelijke maaltijd op de tafel te krijgen. We eten gezellig. "Ik moet zo eerst oppassen bij Bart en Annemieke en daarna ga ik bij een vriendin langs om een avondje slap te kleppen. Natuurlijk ga maar lekker zeg ik tegen haar. Ik ben blij dat ze een hernieuwde band heeft gesloten met haar vriendin. Emma de dochter van de vriendin is negen maand oud en is echt de liefste baby die ik in lange tijd heb gezien. Niet alleen lief hoor maar ook erg mooi om te zien. U weet wel hoe dat gaat: wat een lief kind heb je daar. Dan moet je je als moeder afvragen hoe lelijk je kind is Nee, Emma is er echt een om op te eten. Oeps weet wat je zegt, het is tegenwoordig not done om een baby "leuk" te vinden. Maar goed, al met al heeft een en ander tot gevolg dat ik de derde avond op rij alleen thuiszit. Ik heb ook beloofd in mijn inleiding dat ik zo nu en dan een grappig verhaal zou schrijven over mijn werk. Laat ik dan maar beginnen met iets dat in het geheel niet grappig is. Er is vandaag door een collega voor ruim 27 duizend euro schade aangericht. "Deed ze dat expres?" vraagt u zich af. Nee, natuurlijk niet. Het toeval wil dat er sinds kort een nieuwe methode is de transducers (een soort microfoon waar ultrageluid mee uitgezonden en opgevangen kan worden waar dan een beeld van het hart van gemaakt wordt) te reinigen en het vervoer van de transducers van en naar de patiënten is veranderd. De tip van de transducer is tijdens het vervoer op de vloer gevallen en knapte stuk. Jammer, dat is een duur grapje.