Tuinfair

Mijn lief heeft het idee opgevat dat de pinksterdagen uitermate geschikt zijn om zomerfairs, brocantemarkten en tuinfairs af te lopen. Zo ook vandaag. Esther heeft in het blad Noorderland gelezen dat er een tuinfair georganiseerd wordt in het pittoreske dorp Nijega. En dus was dat de besteding van onze middag. Gisteren heb ik het geheel af kunnen houden omdat er Formule 1 op de TV was. De grand prix van Monte Carlo (Monaco) werd verreden. Een mooi excuus om niet weg te hoeven. Ik heb daar goed gebruik van gemaakt: na de derde ronde van de wedstrijd ben ik gaan dommelen en heb alleen even gekeken wanneer Olav Mol het nodig achtte zijn stem te verheffen. Dat gebeurt over het algemeen alleen als er iets spannends te zien is. Ik kon uitgerust aan vandaag beginnen, maar ik kon geen excuus bedenken om niet mee te gaan naar de zoveelste fair in ons samenzijn. Dus we hebben Pierre, onze auto, in de versnelling gezet en we zijn naar de tuinfair in Nijega gereden. Als U zichzelf de vraag stelt: een tuinfair, is dat een fair waar je inspiratie kan opdoen voor de tuin? Zijn daar wellicht zaken te koop die de tuin opvrolijken of waarmee het werken in de tuin makkelijker wordt? Dan bent u net zo'n sufferd als dat ik ben. Het woord tuinfair heeft alleen betrekking op het feit dat de fair in een tuin wordt gehouden. In dit speciale geval wel een hele mooie tuin met een pracht van een kastanjeboom als blikvanger. Zo'n tuin die je normaal gesproken in woon- en tuinmagazines ziet met prieeltjes en verrassende hoekjes. Een tuin van mensen die met veel zorg ieder blad in de tuin geplaatst hebben om het evenwicht niet te verstoren, denk je dan. Maar goed, het was een mooie tuin met daarin een heel lief zomerhuisje dat als bed en breakfast wordt verhuurd. De pakweg 20 standhouders bieden een keur aan huisvlijt, kunst, woondecoraties, kookkunst en dranken aan. Laat mijn oog en natuurlijk mijn neus nu precies door dat laatste aangetrokken worden. Wij treffen onder de kastanjeboom een jonge man aan die wijnen te koop aanbiedt. Hij laat mij, op mijn verzoek, eerst een droge witte wijn proeven waarvan ik meteen begin te kwijlen. Ik ruik perzik, proef grapefruit en in de verte een niet te missen kruidnagel. Deze wijn is heel, heel lekker. De jonge man wordt enthousiast en biedt mij ook een rosé aan. Ook lekker, maar na de witte was ik al verkocht. Esther heeft het al door: geen goedbedoelde huisvlijt mee naar Assen vandaag, maar een doos van de lekkerste witte wijn die in jaren langs mijn smaakpapillen is gekomen. Esther wist dit al lang natuurlijk, want zij zoekt wel een fair uit waar iets te eten of te drinken is. Ze wil vaker met me op pad. De vorige keer was het een zalmrokerij. Ook niet verkeerd, hoor. Geef mij een lekker hapje of een drankje en ik ben een tevreden man.