Tante Annie is ziek. Wat is er met tante aan de hand? Heeft
ze een verkoudheid opgelopen of heeft ze de griep? Nee. Integendeel,
lichamelijk is er helemaal niets aan de hand. Ze heeft enorm veel last van
voorbij vliegende buien. Buien van boosheid over de oplopende kosten van het
dagelijkse leven en de overheidsuitgaven. Moet een dame op leeftijd zich hier
wel zorgen over maken? Ze zou ook kunnen zeggen “mijn tijd duurt het wel”. Maar
daar is tante niet het type naar. Ze maakt zich druk over van alles. De kosten
van de gezondheidszorg. De kosten van defensie, de kosten van de kinderopvang,
de kosten van het aardgas voor het koken en zelfs de prijs van een brood.
Daarnaast heeft ze ook veel last van niesbuien. Heel vervelend. Zeker als de
lente op zijn eind loopt en zomerbloeiers hun stuifmeel gaan verspreiden. Geen
verkoudheid dus. Geen aanval van onwel worden. Hoewel, dat laatste heeft wel
heel veel weg van haar gevoel bij de oplopende kosten van de gezondheidszorg.
Het is voor haar, als nieuwbakken socialist, een vaststaand gegeven dat
solidariteit de enige manier is om de noodzakelijke operaties van Jan en
alleman te kunnen betalen. Zij heeft alleen het gevoel dat er ook behandelingen
en onderzoeken plaatsvinden omdat de dokter het graag wil. Gewoon omdat, nou
gewoon omdat ze hebben afgesproken dat die onderzoeken bij dat ziektebeeld
horen… Tante heeft een vraag: moet voor iedereen tot op zeer hoge leeftijd
alles uit de gezondheidszorgkast gehaald worden? Ze weet het niet. Ik ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten